The bottom moet wennen aan de nieuwe fiets (lees: het nieuwe zadel) en de beentjes moesten ook weer weten wat het is om een aantal uren achtereen in beweging te zijn. Want volgende weekend staat de Mergelheuvellandtweedaagse op het programma. Op zaterdag 160 km en op zondag 70 km van het ene heuveltje naar het andere heuveltje.
Het zelfstandig ondernemerschap heeft de nodige voordelen. Nog wel, maar daar zal Rutte dinsdag een eind aan maken.
Zaterdag beloofde prutweer te worden. Dus vrijdag op de fiets en zaterdag op kantoor.
Vrijdag
Een rustige duurtraining van 150 kilometer. Mooie rit hoor, Fochteloër veen, Drents-Friese Woud, Dwingelderveld,Stroomgebied van de Drentsche Aa. Het kon niet op. Even proberen om het hoofd leeg te krijgen van de dramatische gebeurtenis van afgelopen week. Koffie met appeltaart in Westerbork en een colaatje bij Hendrik van perron 3 in Tynaarlo. Sinds afgelopen week weet ik overigens dat je als wielrenner nooit een cola moet bestellen want van de Vuelta heb ik geleerd dat de cola, de achterkant van het peloton is. In het Spaans dus.
Beetje bizar vond ik het wel om met de racefiets over kamp Westerbork te fietsen. Dat was niet gepland, maar ineens reed ik daar. Voelde me niet op mijn gemak. Mijn outfit toonde weinig respect, het stukje tussen mijn oren des te meer. De spoorbielzen langs de toegangsweg met daarop vermeld het aantal naar Auschwitz per datum gedeporteerden maakte misschien wel de meeste indruk.
Poeh, viel best wel zwaar die 150 km in m'n uppie. Voelde hem de hele zaterdag in m'n beentjes.
Zondag
Met SFC Westerkwartier op stap, en ......met Dijkridders Wim en Harko.
Een heel ander verhaal natuurlijk. Tien man maar liefst en voor dat er gefietst werd, werd er al weer flink geouweneeld en gelachen. Maar dat lachen verging me al snel. Waren het de kilometertjes van vrijdag?
Ergens in de buurt van Beetsterzwaag verloor ik m'n bidon, moest terug terwijl het pelotonnetje onder aanvoering van Harko voortdenderde. Henk zag het gebeuren en hield in. Hij wist mij weer terug te brengen naar de groep. Alleen was het echt niet gelukt. Gelukkig reed andere Henk in Nij Beets lek en kon ik ook daar weer wat bijkomen. Inmiddels prachtig weer! Niet heel veel later legde een spaak van de nieuwe fiets van Martijn het loodje en had ik een excuus om het laatste stuk niet met de snelle mannen mee te gaan.
Resultaat: ook Wim, is nu lid van SFC Westerkwartier!
Al met al een pittig weekendje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten