Voor het slapen gaan

Ai, ai, ik ben zoals het in juridisch jargon heet in verzuim.
Nog geen berichtje over de rit van afgelopen zondag.
En dat is niet netjes. Zeker niet nu PdP na een lange periode van afwezigheid weer in ons midden was.
Dus nog maar even snel na een avondje haring en korenwijn en voor het slapen gaan de blog bijwerken.
En dan dacht ik dat PdP's afwezigheid wel zou hebben geleid tot conditieverlies. Maar niets was minder waar.
Meneer leek moeiteloos te volgen en had nog voldoende lucht voor langdurige gesprekken, en wat rake opmerkingen.
Mede door het gastoptreden van SFCer Martijn weer een afwijkende route waarbij zandpaden en dode halve hazen niet gemeden werden.
Er werd ook flink gelachen maar het lachen verging tijdens het laatste stuk wind tegen.
Helaas geen foto's.
Maar wel de ritgegevens. In mijlen, dat dan weer wel.

Waar blijven de Dijkridders?

Komt het omdat ik de blog niet meer bij werk?
Ligt het tempo te hoog?
Maandenlang kon de schuld aan het weer gegeven worden.
Maar vandaag kon het toch echt.
Ook met windkracht 5.

Wederom slechts twee dijkridders dus vanochtend op pad. Wat was het mooi. Wat voelde de zon lekker. Wat was de lucht als gevolg van wind vanuit noord-noordwest zuiver. Wat spiegelde de vennetjes van het Fochtelooër veen ons tegemoet. Wat lag het kanaaltje bij Ravenswoud er idyllisch bij.

Vorige week had ik op mijn fiets vanuit Leek mijn ouders in Hilversum bezocht. Eén van de weinige fietsdoelen dat nog openstond. Wim vergezelde mij het eerste uur van die tocht. Op de terugweg had hij een nieuw fietspad ontdekt en dat wilde hij mij laten zien. Feilloos loodste hij ons daar naar toe. En ik moet zeggen dat het de moeite waard was. De heenweg werd er gezellig gekeuveld. Terug moest er gewerkt worden, tegen de wind in, en werd het stil.



Komende zondag meer Dijkridders aan de start?