zaterdag 8 december 2012
de eerste sneeuw
De eerste sneeuw mag je niet aan je voorbij laten gaan. Dus trotseerden Wim en ik de strenge koude van vanochtend. Jemig de pemig. Minus 10. Dat was lang geleden. Maar gelukkig was de gevoelstemperatuur niet lager.
Crisis voor de kast. Wat trekken we aan. Ik moest nog ergens een lange onderbroek hebben. Maar waar?
Twee ondershirts, een fietsshirt en m'n fietsjack, twee paar handschoenen en een bivakmuts bleken voldoende. Een dunne bivakmuts, die onder mijn helm paste. En dat was maar goed ook. Twee keer zou ik uitermate onelegant onderuit gaan, waarvan de tweede keer "plat op de bek". Nee, niet in het bos of op de heide, maar op de niet gestrooide en tot ijsbaan verworden asfaltweggetjes. Edoch maakt u zich geen zorgen, de zwelling die ik vanuit mijn linkeroog waarneem lijkt al weer wat af te nemen. Mijn zelfvertrouwen dreigde echter wel een forse deuk op te lopen. Gelukkig bleek Wim solidair, want tijdens mijn laatste val zag ik nog net hoe ook hij de verhouding asfalt-ijslaag op klomphoogte onderzocht.
De Pingo's.
In het bos en over de heide was het goed te doen. Jawel, het waren weer de bekende paden. Maar oh, wat was het mooi. Bakkeveen, Duurswaldmerheide met zijn Pingo's en natuurlijk De Fameuze Freulevijver. De dame lag er deze keer wel erg mooi bij op de weg terug. En als kadootje ook nog eens drie dartelende reebiefstukjes.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Wat JW vergeet is dat wij ook nog een ontmoeting hadden met de “geluksman”.
De geluksman loopt elke dag, weer of geen weer, een rondje om de pingo’s.
Het is niet duidelijk of de geluksman een intellectueel is of dat zijn IQ niet meer is dan zijn schoenmaat.
Het rondje loopt hij altijd in precies 58 minuten.
Ook nu er sneeuw lag deed hij er naar eigen zeggen en verbazing er precies 58 minuten over.
Voor de rest weten wij niets over deze man maar hij straalt een geluk uit waar geen postcode straatprijs tegen op kan.
Wat waren wij jaloers…..gr. 53
Een reactie posten